ŻYWE SMYKI LUDOWEJ MUZYKI! FESTIWAL PO RAZ TRZECI

Pomysł na Festiwal Żywej Muzyki na Strun Dwanaście i Trzy Smyki narodził się w Miejskim Domu Kultury w Kolbuszowej w 2012 roku. Podsunęło go życie i ludowy muzykant Władysław Pogoda. Artysta od pół wieku związany z kolbuszowską kulturą a osiemdziesiąt z lasowiacką muzyką. Na nagranej przez jego Kapelę płycie Kuszenie Władysława /2009 r./ powraca on do tradycyjnego, podstawowego składu lasowiackiej kapeli (skrzypce prym, sekund i basy). My również postanowiliśmy dać na nowo szansę wypieranym z kapel przez dęciaki, bębny i klawisze instrumentom strunowym. Dostrzegliśmy też postępującą coraz bardziej unifikację repertuaru. Wszyscy grają wszystko, od Bałtyku przez Mazowsze po Tatry, a przecież w naszym folklorze najpiękniejsze jest to co lokalne, miejscowe inne niepowtarzalne i odrębne. Na małej konferencji z ostatnimi puszczańskimi muzykantami, przedstawiliśmy im nasz pomysł. Władysław Pogoda, Jan Cebula, Jan Marzec, Jarosław Mazur, Jerzy Wrona, Jan Marek stwierdzili że w to wchodzą. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego dofinansowało realizację pomysłu i tak się zaczęło.

   Założyliśmy że kijem Nilu (nazwa kolbuszowskiej rzeczki) zawracać nie będziemy. Nie zatrzymamy rozwoju muzyki ludowej, lecz chcemy poszukiwać utrwalać, zachowywać, przenosić tradycyjny wzór muzyczny na nowe pokolenia. Pragniemy docenić odchodzących od nas muzykantów. Niezmiernie cieszą nas młodzi następcy (młode Kuraśki, dzieci wnuki i prawnuki babci Albiny). Stworzyliśmy dla nich kameralny unikalny pod względem atmosfery, wiedzy i dokumentacji (tego co w ludowej muzyce piszczy) festiwal. Prezentacje konkursowe poprzedza seminarium, niezwykle interesujące ze względu na wymianę wiedzy pomiędzy środowiskiem naukowym a parającą się graniem ludowej muzyki sporą grupą muzykantów. Każdy schodzący z konkursowej sceny zespół czy instrumentalista udaje się do studia nagraniowego gdzie jest profesjonalnie nagrywany. Nagrania foniczne i filmowe są załącznikiem do pofestiwalowego wydawnictwa w którym znajdują się wystąpienia seminaryjnych prelegentów oraz historia życia jednego z lasowiackich muzykantów, bogata dokumentacja fotograficzna wydarzenia i wyniki konkursu.

   Trzecią edycję festiwalu zaszczycili (podobnie jak wcześniejsze) wybitni specjaliści. Kilka słów o folklorze (i to jakich) wygłosiła Aleksandra Szurmiak Bogucka, po wykładzie można było tylko westchnąć w końcu ktoś ujął temat tak jak ,,trza”, ale tu już wchodzimy w sferę gwary i języka. Specjalista z tej dziedziny prof. Jan Adamowski o folklorze w perspektywie jego zmienności wygłosił interesującą, żywą prelekcję, wspominając o języku gwarowym i zmieniającym się na przestrzeni lat stosunku do niego. Dr Tomasz Nowak wyczerpująco przedstawił historię akordeonu i jego roli w folklorze muzycznym. Prelekcja niezwykle oczekiwana przez muzykantów. Jerzy Dynia opowiedział o swojej pracy i spotkaniach z wyjątkowym muzykantem Władysławem Pogodą. Po smacznym obiedzie, w wykonaniu mistrzyń z Koła Gospodyń Wiejskich w Domatkowie, na plenerowej estradzie pojawili się muzykanci w liczbie 11 kapel i 16 solistów. W słowie końcowym po sprawnej i rzetelnej analizie, ocenie poczynań konkursowych, przewodnicząca jury Aleksandra Szurmiak-Bogucka, podziękowała, wzruszając i motywując wszystkich muzykantów do pracy nad zachowaniem niematerialnego, muzycznego dziedzictwa kulturowego. Ogłoszono wyniki i rozdano nagrody ufundowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.