MDK Kolbuszowa
Święty Brat Albert Chmielowski był wyjątkowym człowiekiem, całkowicie oddanym innym ludziom. Artysta obdarzony nieprzeciętnym talentem, który porzucił pędzel i paletę, i całkowicie poświęcił swoje życie biednym i odrzuconym. Widział w brudnym, zagubionym, egzystującym na marginesie społeczeństwa człowieku Chrystusa.
Idea zmarłego sto lat temu świętego przyświecała pospolitemu ruszeniu organizatorów „Fanfar dla Brata Naszego Boga”, wielowątkowego wydarzenia, zorganizowanego dla uczczenia tego wyjątkowego świętego. Po mszy w kolbuszowskim kościele, któremu patronuje brat Albert, w oprawie orkiestr z Ukrainy, Słowacji i Polski, i koncercie przy jego pomniku, głośnymi fanfarami orkiestry na miejskim rynku zaznaczyły swoją obecność w Kolbuszowej.
O czternastej na placu przy Miejskim Domu Kultury zaczęło pachnieć chlebem, podpłomykami
i strawą biwakową. Przy ogniskach i na scenie pojawiły się parafianki z Weryni, Nowej Wsi, Kolbuszowej i Przedborza. Panie z talentem wykonały pieśni religijne i patriotyczne. Po nich na scenie pojawiły się młode śpiewaczki ze Studia Wokalnego Katarzyny Liszcz- Starzec, przed sceną zatańczyły z kolei tancerki z zespołów tanecznych, które prowadzi Anna Puzio. Prezentacje, będące podsumowaniem rocznej pracy wokalistów i tancerzy z kolbuszowskiego domu kultury, były bardzo udane. Malarze fresków, ukraińscy artyści, malujący kościół pw. św. Brata Alberta zaproponowali, ciekawą akcje plastyczną. Namalowany przez nich fresk przedstawiający świętego podzielili na prostokąty, każdy z chętnych do malowania młodych artystów wykonywał jeden fragment /cegiełkę/ fresku. Miło było patrzeć jak ci świetnie wykształceni zawodowi plastycy uczyli dzieci i młodzież mieszania farb w celu uzyskania właściwego koloru. Pokazywali jak nałożyć farbę aby uzyskać właściwą fakturę. Adepci zachwyceni bo dorośli plastycy potraktowali ich z sercem gorącym jak chleb wyjęty wprost z pieca.
Pochwalić pod niebiosa należy panie z Centrum Animacji Społecznej Warsztatów Terapii Zawodowej w Kolbuszowej. Animatorki napracowały się strasznie, a z twarzy nie schodził im uśmiech, podobnie jak dzieciakom, które cieszyły się z okazanego im zainteresowani. Materiałów do animacji wykorzystały kilka razy więcej niż na rzeszowskiej ,,Paniadze”, uszczęśliwiając małych uczestników pikniku. Na scenie pojawiła się w ,,niebiańskich” strojach Młodzieżowa Orkiestra Dęta Miasta Koszyce pod dyrekcją Petera Schürgera, wykonując perfekcyjnie lekko swingujący koncert. Po nich zagrały kolbuszowskie dęciaki /dawniej Walenciaki obecnie Kłodziaki/ pod dyrekcją Krzysztofa Kłody. Mocny koncert z nutką brzmienia cyrkowych big bandów z dawnych lat, którym żadne wzmocnienie potrzebne nie było. Na koniec zagrały Fanfary ze Lwowa, orkiestra złożona z uczniów i nauczycieli lwowskiej szkoły muzycznej pod dyrekcją Adriana Leskowa. Stylizowane na ludowe, trochę rock and rollowe stroje /młody tubista niewiele większy od instrumentu ,,wymiatał” niesamowicie/. Piękny koncert, trzech świetnych, chociaż całkowicie innych, orkiestr. Z dużego miasta, małego miasteczka i metropolii.
Adam Chmielowski późniejszy święty, to bohater powstania styczniowego, podobnie jak Józef Buczek, budowniczy sokolni /obecnie MDK w Kolbuszowej/. Przed sceną pojawiła się harcerska grupa rekonstrukcyjna Żuawów, niezwykle bitnego oddziału z czasów powstania styczniowego pod komendą Macieja Kilarskiego. Nie masz ci w Polsce miłości do czytania książek, czy zainteresowania historią, dlatego takie pokazy popularyzujące wielkie narodowe wydarzenia są bardzo potrzebne. Publiczność zobaczyła pięknych ludzi w strojach z epoki, zobaczyła autentyczną broń, wysłuchała opowieści z wątkiem życiorysu brata Alberta, który w jednej z bitew stracił nogę.
Na zakończenie można było obejrzeć występy grup teatralnych, parafialnej i domu kultury, niestety brak niezbędnych przy tak dużej liczbie mikrofonów, prób /co najmniej dwóch/, spowodowało, że ciekawe przedstawienia o bracie Albercie spaliły na panewce.
Idąc za klimatem muzycznym występujących orkiestr z południa i wschodu Europy, na scenie pojawiły się „Słowiany”, polsko-ukraiński zespół folk-rockowy. Mimo mnóstwa imprez w okolicy na frekwencję nie mogliśmy narzekać, bo naszym poczynaniom przyświecała największa
z gwiazd, gwiazda św. Brata Alberta!
W dniu 7 czerwca 2017 roku na Zamku Królewskim w Warszawie Nagrodę im. Oskara Kolberga odebrał jeden z najlepszych ostatnich puszczańskich muzykantów Lasowiak Jan Cebula. Nagrodę wręczył mu osobiście Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Wicepremier prof. Piotr Gliński.
Po odbiorze statuetki muzykant zagrał na skrzypcach z charakterystyczną dla siebie wrażliwością tradycyjną kolbuszowską melodię. Ceremonia wręczenia ludowych Oskarów odbyła się w atmosferze wyjątkowego szacunku dla mistrzów kultywowania naszych autentycznych polskich etnicznych tradycji. Podczas ceremonii był moment że sam minister trzymał skrzypce naszemu mistrzowi. Skrzypek znalazł się w gronie trzynastu najwybitniejszych jej przedstawicieli
z całej Polski. Wieczorem w zamkowych ogrodach mistrz Cebula zagrał ze swoją kapela. Piękna prosta, czysta lasowiacka muzyka zabrzmiała ponownie tym razem na plenerowej scenie, ciesząc warszawską publiczność. Sukces Jana Cebuli to jego, poprzedzone wieloletnią pasją, talentem i pracą osiągnięcie z którego wszyscy powinniśmy być dumni i cieszyć się wraz z nim. To też piękna, wyjątkowa promocja naszej kultury z której powinniśmy być dumni. Tak jak dumne jest
z wyróżnienia kolbuszowskiego ,,skrzypoka”, przyznające tę najważniejszą dla ludowego twórcy nagrodę znakomite gremium.
Miesiąc czerwiec otworzyły Dni Kolbuszowej 2017. W weekend 3 i 4 dnia tego miesiąca na stadionie sportowym odbyły się imprezy o charakterze kulturalno – rozrywkowym.
W pierwszym dniu mieliśmy okazję wysłuchać Ziemi Podkarpackiej niestety bez przedszkolaków (a szkoda, bo przesympatyczne panie z Centrum Animacji Społecznej przygotowały ciekawe zabawy a dom kultury mnóstwo upominków). Starsze Panie i Starsi Panowie z Ziemi dziarsko wykonali swój ludowy repertuar, pięknie ubrani w lasowiackie stroje. Wiele godzin prób zaowocowało bardzo udanym występem. Po nich zagościli na scenie Warszawiacy legendarna Kapela Czerniakowska nic dodać nic ująć perfekcyjnie wykonany program przebojów ze ,, stolycy”. Kilka prostych instrumentów: bandżo, skrzypce, kontrabas i harmonika guzikowa w rękach świetnych muzyków, wśród których była legenda polskiego folkloru miejskiego Stanisław Kozera.
Wysoki poziom muzyczny utrzymał Los Agentos z unikalną harmonijką Roberta Lenerta i z kolbuszowianinem w składzie. Z prawdziwą przyjemnością wysłuchaliśmy utworów Toma Waitsa i innych z dorobku zespołu. Bardzo ciekawie zapowiada się przygotowywana najnowsza płyta grupy, z której materiał zaprezentowali muzycy na scenie. Krosno Sanok Ustrzyki, czyli KSU po raz kolejny goszczące w Kolbuszowej, po raz pierwszy zaprezentowało akustyczny set muzyczny. Na scenie pojawili się również muzycy z klasycznymi instrumentami. Zabrzmiało ciekawie. Zespół zgromadził największą liczbę widzów podczas dwudniowej imprezy.
Po KSU odbył się, po raz pierwszy w Kolbuszowej, pokaz laserowy. Muzyka zilustrowana najnowszą technologią przeniosła widzów w inny wymiar przestrzeni. Do końca imprezy młodzież bawiła się przy mixach DJ Ducka.
Drugi dzień imprez dni miasta to Festiwal Muzyczny Spinacz, włączony w tym rok w obchody tych dni. Gwiazdą imprezy organizowanej przez Doriana Pika był zespól Lao Che, zespół wyjątkowy i charakterystyczny na naszej scenie muzycznej. Dobrze wypadł Le Moor, miło było usłyszeć legendę jarocińskiej sceny lat osiemdziesiątych Bufeta wraz zespołem Wańka Wstańka.
Pogoda niestety nie odpuściła, spadł ulewny deszcz, co miało niewątpliwy wpływ na frekwencję podczas imprezy.
Organizatorów czwartej edycji Festiwalu Żywej Muzyki na Strun Dwanaście i Trzy Smyki ucieszyła, duża i wrażliwa publiczność zasłuchana w prawdziwie ludową muzykę. Kameralny "Kazimierz” nad Nilem /28 maja 2017/ poprzedziło bardzo interesujące seminarium. Tym razem prelegentami byli dr hab. Tomasz Nowak, dr Kinga Strycharz Bogacz i dr Jacek Jackowski. Tematyka wystąpień różnorodna słuchacze zainteresowani, niestety zabrakło czasu na dyskusje, która przeniosła się do kuluarów.
Seminarium towarzyszyła świetna atmosfera, czuło się olbrzymi /odwzajemniony/ szacunek dla muzykantów ze strony naukowców. W wykładzie Tomasza Nowaka niezwykle jasnym i przejrzystym brak było, częstego na innych kongresach czy szkoleniach, oderwanych od rzeczywistości dociekań naukowych. Młody naukowiec (od niedawna doktor habilitowany Uniwersytetu Warszawskiego) w sposób klarowny przedstawił swoje "Uwagi o praktyce kapel lasowiackich”. Umiejętność słuchania praktyków to też cecha dobrego naukowca, dzięki której mieliśmy możliwość wzajemnego uzupełnienia swojej wiedzy. Uzupełniliśmy wiedzę naukowców o wymienionym przez Kolberga Jasiu skrzypku z Kolbuszowej o (Janie Muszyńskim). Z kolei dr Jacek Jackowski zaskoczył nas archiwalnymi nagraniami Henryka Kretowicza doskonałego skrzypka z Widełki. W poszukiwaniu nieznanego z nazwiska śpiewaka ,,dziadzi” z tej miejscowości pomógł Marian Selwa kierownik tamtejszej kapeli.
Dzięki pracy i pasji takich ludzi nauki jak dr Jacek Jackowski z Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, można usłyszeć zarejestrowaną unikalną muzykę wyjątkowych muzykantów, którzy dawno już odeszli. Różnorodności tematyki seminarium dopełniła dr Kinga Strycharz-Bogacz z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego rozlegle prezentując "Wielkanocne obrzędy i tradycje na Podkarpaciu”.
Tradycyjna już kompetencja prelegentów, którzy stają się następnie jurorami przesłuchań konkursowych na plenerowej estradzie, wzmocnieni Marią Kulą (z Wojewódzkiego Domu Kultury w Rzeszowie, współorganizatora) i Jolantą Dragan (która na co dzień jest kustoszem w Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej) wcześniej pełniła rolę moderatora seminarium. Merytoryczne obrady, tego odmiennego od innych podkarpackich gremiów konkursowych jury dało szansę na udział w ,,kazimierskim i bukowińskim” festiwalu innym muzykantom, mistrzom grania na ludową nutę. Festiwal przebiegł sprawnie i w przyjemnej, przyjaznej tradycyjnej muzyce, jurorom organizatorom i muzykantom atmosferze.
Realizacja festiwalu możliwa była dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
PROTOKÓŁ FESTIWALU:
W dniu 28 maja 2017 roku na estradzie plenerowej przy Miejskim Domu Kultury w Kolbuszowej odbył się konkurs dla instrumentalistów i kapel ludowych trwający podczas ,,IV Festiwalu Żywej Muzyki na Strun Dwanaście i Trzy Smyki”.
Organizatorem konkursu był Miejski Dom Kultury w Kolbuszowej, dzięki wsparciu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Występy konkursowe oceniało Jury w składzie:
– Przewodniczący: dr hab. Tomasz Nowak – etnomuzykolog, antropolog tańca
Członkowie:
– dr Kinga Strycharz-Bogacz – etnomuzykolog
– dr Jacek Jackowski – muzyk, muzykolog
– mgr Jolanta Dragan – Kustosz Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej
– mgr Maria Kula – etnolog, instruktor WDK w Rzeszowie
Do konkursu na podstawie złożonych kart przyjęto osiemnastu instrumentalistów:
1. Hubert Haracz (skrzypce);
2. Aneta Hodór (skrzypce);
3. Ludwik Miśta (klarnet);
4. Paweł Płudowski (skrzypce);
5. Ryszard Wandas (cymbały);
6. Wiesław Malec (skrzypce);
7. Adam Dragan (skrzypce);
8. Marceli Grzegorzak (cymbały);
9. Gabriela Smyka (skrzypce);
10. Kazimierz Żychowski (cymbały);
11. Aleksandra Kuraś (skrzypce);
12. Barbara Sowa (skrzypce);
13. Łukasz Nowiński (skrzypce);
14. Witold Gierlicki (cymbały);
15. Małgorzta Wybraniec (skrzypce);
16. Justyna Bieniek (skrzypce);
17. Kazimierz Marcinek (skrzypce);
18. Lidia Anna Biały (skrzypce);
Do konkursu nie wstawili się następujący instrumentaliści:
Hubert Haracz z Przewrotnego oraz Kazimierz Żychowski z Tarnowca
Jury postanowiło przyznać następujące nagrody:
Trzy równorzędne I nagrody po 300 złotych każda, otrzymują:
- Kazimierz Marcinek - skrzypek z Nockowej;
- Justyna Bieniek – skrzypek z Lubziny;
- Aleksandra Kuraś – skrzypek ze Skrzyszowa;
Dziewięć równorzędnych II nagród po 200 złotych każda, otrzymują:
- Ludwik Miśta – klarnecista z Trzciany;
- Ryszard Wandas – cymbalista z Dynowa;
- Wiesław Malec – skrzypek z Rzeszowa;
- Marceli Grzegorzak – cymbalista z Dynowa;
- Barbara Sowa – skrzypaczka z Dynowa;
- Witold Gierlicki – cymbalista z Tarnowca;
- Łukasz Nowiński – skrzypek z Majdanu Królewskiego;
- Lidia Anna Biały – skrzypaczka z Świlczy;
- Adam Dragan – skrzypek z Kolbuszowej;
Cztery równorzędne III nagrody po 100 zł każda, otrzymuje:
- Aneta Hodór – skrzypaczka z Kolbuszowej Dolnej;
- Gabriela Smyka – skrzypaczka z Tarnowca;
- Małgorzata Wybraniec – skrzypaczka z Rzeszowa;
- Paweł Płudowski – skrzypek z Kolbuszowej;
Nagrody zostały ufundowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Do konkursu na podstawie złożonych kart przyjęcia i załączonych nagrań muzycznych przyjęto dwanaście poniżej wymienionych kapel:
1. Cmolaskie Chłopoki (skrzypce prym, skrzypce sekund, kontrabas);
2. Kapela Bochenka z Niebylca (skrzypce prym, skrzypce sekund, kontrabas);
3. Kapela Widelanie (skrzypce prym, skrzypce sekund, klarnet, kontrabas);
4. Kapela Karnas z Połomi (skrzypce prym, skrzypce sekund, kontrabas);
5. Kapela Ludowa Rymanowianie (skrzypce prym, skrzypce sekund, kontrabas);
6. Kapela Ludowa Kurasie z Lubziny ((skrzypce prym, skrzypce sekund, cymbały, basy, klarnet);
7. Kapela Ludowa Gacoki (klarnet B, skrzypce prym, kontrabas, cymbały, klarnet B, skrzypce sekund);
8. Kapela Tarnowcoki (cymbały, cymbały, skrzypce prym, skrzypce sekund, kontrabas);
9. Kapela Przewrotniacy ( skrzypce prym, skrzypce sekund, klarnet, kontrabas);
10. Kapela Ludowa Pogórzanie (skrzypce prym, skrzypce sekund, cymbały, basy);
11. Kapela Biała Muzyka (skrzypce prym, skrzypce sekund, kontrabas);
12. Kapela Muzykanty z Trzciany (skrzypce prym, skrzypce sekund, klarnet, kontrabas)
Do konkursu nie wstawiła się następująca kapela:
Kapela Karnas z Połomi.
Jury postanowiło przyznać następujące nagrody:
Dwie równorzędne I nagrody po 600 złotych każda otrzymali:
- Kapela Ludowa Kurasie z Lubziny;
- Muzykanty z Trzciany;
Pięć równorzędnych II nagród po 500 złotych każda otrzymują:
- Kapela Ludowa Widelanie z Widełki;
- Kapela Przewrotnicay z Przewrotnego;
- Kapela Ludowa Pogórzanie;
- Kapela Biała Muzyka z Świlczy;
- Kapela Tarnowcoki z Tarnowca;
Cztery równorzędne III nagrody po 300 złotych każda otrzymują:
- Kapela Cmolaskie Chłopoki z Cmolasu;
- Kapela Bochenka z Niebylca;
- Kapela Ludowa Rymanowianie z Rymanowa;
- Kapela Ludowa Gacoki z Gaci;
Nagrody zostały ufundowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Inne uwagi i ustalenia Jury:
Komisja postanowiła rekomendować do reprezentowania województwa podkarpackiego podczas 51 Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych następujących wykonawców:
W kategorii kapel:
- Kapela Ludowa Widelanie z Widełki
W kategorii solista- instrumentalista:
- Witold Gierlicki z Tarnowca
Natomiast do reprezentowania podczas 51 Sabałowych Bajań w Bukowinie Tatrzańskiej komisja postanowiła rekomendować:
- Justyna Bieniek – skrzypek z Lubziny;
- Aleksandra Kuraś – skrzypek ze Skrzyszowa.
W dniu 12 maja podczas koncertu na żywo w najpoważniejszym studiu radiowym w Polsce – Studiu im. Witolda Lutosławskiego Programu II Polskiego Radia w Warszawie. Redaktor wydawnictw Mateusz Starzec, w imieniu instytucji, odebrał kolejną, po raz drugi drugą, nagrodę przyznaną Miejskiemu Domowi Kultury w Kolbuszowej. Znamienite Jury tym razem wysoko oceniło trzy płyty „Katalog z III Festiwalu Żywej Muzyki na Strun Dwanaście i Trzy Smyki”, „Samouczek tradycyjnej gry na skrzypcach” Jana Cebuli i trzecią z serii płytę „Muzykanci z Puszczy Sandomierskiej” pt. „Władysław Pogoda z Kapelami”.
Jury konkursu na najlepszy Fonogram Źródeł 2016 r. w Polsce przyznało kolbuszowskiemu Emdekowi nagrodę za nowatorską, pełną i konsekwentną dokumentację lokalnych tradycji. Trzeba przyznać, że kreatywności nie brakuje też komisji, która już piąty raz w historii konkursu wyróżnia Kolbuszową i musi wymyślić uzasadnienie. Podsumowując, to duża satysfakcja otrzymać w Fonogramie raz pierwsze i dwukrotnie drugie miejsce i zostać również dwa razy wyróżnionym.
Ochrona niematerialnego dziedzictwa to misja kolbuszowskiej instytucji kultury, dzięki zaangażowaniu i kreatywności środowiska ludowych artystów i pracowników wykonywana i doceniana chociażby w Warszawie.
/jedno z ostatnich zdjęć Walentego Kaziora z Orkiestrą Dętą
W dniu 11 maja 2017 roku o godzinie szesnastej miała miejsce promocja monografii, bo tak można nazwać wydawnictwo Nadleśnictwo Kolbuszowa, pt. "Dzieje leśnictwa w dorzeczu Przyrwy i Zyzogi". Publikacja to pomysł promocyjny kolbuszowskiego nadleśnictwa /wydawcy/ na przekazanie lokalnej społeczności informacji o usunięciu białej plamy w historii regionu. Wydawnictwo, którego autorem jest świetny historyk Wojciech Mroczka, w ciekawy sposób opowiada o dziejach leśnictwa na terenie dawnej Puszczy Sandomierskiej. Temat potraktowany jest niezwykle szeroko i rzetelnie, zawiera nie tylko rys historyczny tych terenów, ale też omawia ich kontekst kulturowy, dokumentuje losy i rolę "ludzi lasu” sięgając od czasów historycznych dawnej puszczy aż po współczesność.
Zakres i charakter wydawnictwa podsunął leśnikom z Nadleśnictwa Kolbuszowa w Świerczowie pomysł organizacji promocji publikacji w formie wydarzenia naukowo - kulturalnego. Okazało się że leśnicy to nie tylko fachowcy, dbający w sposób przemyślany i profesjonalny o gospodarstwo leśne, ale grupa społeczna aktywnie włączająca się w rozwój innych dziedzin życia społecznego Kolbuszowszczyzny.
Spośród wielu wymienić należy: Stanisława Białka - /strażnika/ gajowego nowowiejskiego lasu, związanego z miejscowymi instytucjami kultury, wybitnego ludowego muzykanta, skrzypka samouka, wykształconego w wojsku klarnecistę, multiinstrumentalistę, przekazującego z pasją swoją wiedzę i umiejętności następnym pokoleniom, Walentego Kaziora - księgowego nadleśnictwa przez ponad trzydzieści pięć lat prowadzącego Orkiestrę Dętą działającą przy Powiatowym i Miejskim Domu Kultury w Kolbuszowej, pasjonata muzyki, nauczyciela, uzdolnionego wiolonczelistę, twórcę największych sukcesów zespołu, którym dyrygował. Obydwaj leśnicy nie tylko wzorowo wypełniali swoje leśne obowiązki, ale również swoimi muzycznymi pasjami wzbogacili lokalną społeczność, zysując w ten sposób jej szacunek.
W części artystycznej czwartkowego wydarzenia usłyszeliśmy najwybitniejszego ucznia Stanisława Białka, Jana Cebulę z Kapelą i Orkiestrę Dętą Miejskiego Domu Kultury w Kolbuszowej, która kiedyś od imienia dyrygenta potocznie nazywana była ,,Walenciakami”. Siedemnastowieczną pieśń myśliwską wykonała sopranistka Katarzyna Liszcz Starzec, której na wiolonczeli kapelmistrza Kaziora towarzyszyła Natalia Potańska. Jan Cebula, który 7 czerwca na Zamku Królewskim w Warszawie odbierał będzie najwyższą nagrodę za zasługi dla kultury ludowej im. Oskara Kolberga, jest jednym z najwybitniejszych autentycznych muzykantów. 11 maja zagrał z kapelą w najprostszym składzie kilka utworów ze swojego niezwykle bogatego repertuaru. Sposób gry, wrażliwość mistrza /ucznia gajowego Białka/ zachwyca wszystkich fanów tradycyjnego grania od Tatr po Bałtyk /doceniany i nagradzany był m.in. w Bukowinie Tatrzańskiej, Kazimierzu nad Wisłą, rzeszowskiej telewizji i warszawskim radiu, i przez publiczność najpiękniejszej polskiej filharmonii w Szczecinie/.
Rozrywkowy Koncert ,,Walenciaków”, idąc śladem łatek przyszywanych przez lokalną społeczność "Kłodziaków” (od nazwiska dyrygenta) zakończył się bisem. Występy muzyczne przeplatały prelekcje doktorów: księdza Sławomira Zycha i Jerzego Majki, dyskusje i ciekawa prezentacja nadleśnictwa.
Pełna publiczności sala niezależnie od rangi i zajmowanych stanowisk w pełni usatysfakcjonowana opuszczała dom kultury wyposażona w niezwykle ciekawą lekturę. Podobnie jak dr inż. Bartłomiej Peret i jego Leśnicy, sprawcy tego całego zamieszania. Łowcy mózgów z domu kultury dostrzegli możliwość drenażu na potrzeby rozwoju życia instytucji dwóch osób z zielonego gaju, trochę już im znanego zdolnego fotografa i fraszkopisarza.
