OPERETKA MORSKA NA STULECIE

 Tuż przed wybuchem wojny w warszawskim "Teatrze 8.15" wystawiono operetkę "Panna Wodna", przedstawienie w przystępny, radosny, typowy dla gatunku sposób prezentujące dumę i radość naszych przodków z morskich, osiągnięć polskiego dwudziestolecia międzywojennego. Zgodnie z konwencją gatunku, librettem Walentego Jastrzębca- Rudnickiego i Józefa Słowińskiego patriotyczne porywy przeplatają się z miłostkami i flirtami, sceny dramatyczne z komicznymi. Smaczku operetce dodaje muzyka Jerzego Lawiny- Świętochowskiego będąca kompilacją własnych kompozycji i utworów innych kompozytorów (m.in. komp. F. Nowowiejskiego ,,Hymn do Bałtyku).

   Dwudziestolecie międzywojenne to okres wyjątkowy po odzyskaniu niepodległości (w naszym przypadku po 146 latach niewoli), olbrzymim wysiłkiem narodu udało się stworzyć spójne państwo. Sztandarowym osiągnieciem tamtych czasów był port w Gdyni i nasze morskie aspiracje. Stulecie odzyskania niepodległości to czas, zachęcający do przypominania naszej dumy z tamtych osiągnieć. Dzięki Studiu Operowemu "Halka" i rzeszowskim artystom, kolbuszowscy melomani mieli możliwość obejrzenia ciekawej, trochę musicalowej operetki w klimacie lat trzydziestych ub. wieku. W operetce brał udział pomysłodawca reaktywacji Rzeszowskiego Towarzystwa Muzycznego, Andrzej Szypuła i jeszcze innych ośmiu aktorów- śpiewaków z akompaniującym im pianistą Januszem Tomeckim. Po "Służącej Panią" (La serva padrona), intermezzu J. B. Pergolesiego, to drugie spotkanie z artystami studia w Miejskim Domu Kultury (tym razem 18 lutego).

Aktorzy to ludzie obdarzeni pasją, z których część to zawodowi artyści, część to amatorzy. W sumie to co robią, można określić popularyzacją sztuki operowej  w małych środowiskach. Nie pompatycznie, wesoło i radośnie obecni na przedstawieniu widzowie uczcili narodową rocznicę i wyszli bardzo zadowoleni z tej lekkiej i przyjemnej lekcji historii opowiedzianej muzyką w niezłym wykonaniu.